Zle dobrego poczatki

Dzisiaj obudzilem sie podziebiony, na dworze wialo, lekcja jakos za bardzo nie wyszla.. Moim zwyczajem zaczalem sie troche dolowac. Strasznie nie chcialo mi sie isc na lekcje salsy, bo i nos zatkany, i morale nie te. Jednak sie zmusilem, poprosilem sasiada Waltera o podwozke (oczywiscie zle mu pokazalem droge i musielismy dzwonic do Susanny po pomoc). A na miejscu jakos wesolo, wszyscy sie milo witaja, ciao Miki (to moja nowa ksywa), buzi buzi, wielki kubanczyk w zielonych spodniach (on nie dawal mi buzi, ani nic innego) mowi mi, ze przez rok pracowal w Polsce, uczyl tanca Maryle Rodowicz.. Zaczela sie lekcja, czulem sie jakos swobodniej, niz za pierwszym razem. Juz nawet zaczalem niesmialo spogladac na siebie, probujacego tanczyc, w lustrze (wczesniej ten widok byl nie do zniesienia). Przez cala godzine cwiczylismy z Laura krok Salsy: one, two, three, four, one, two, three, four (w sumie moglaby liczyc po wlosku, to akurat bym zrozumial...). Pod koniec cwiczylismy krok do Merengue (teoretycznie banalny, z nogi na noge, ale jeszcze rytm, biodra, ramiona i robi sie trudno, dla mnie przynajmniej), potem w parze z Laura i tak nagle stwierdzilem: Madonna! TO zaczyna przypominac jakis taniec! I tak sie podekscytowalem, ze od razu przybieglem tutaj to napisac! Co prawda w tym tygodniu mamy zajecia codziennie (odrabiamy swieta), wiec moze juz pojutrze bedzie mi to tanczenie bokiem wychodzilo..? Albo bedzie mi wychodzilo ogolnie? Ktoz to wie. Czas pokaze. A zza sciany okrzyki "Mamma mia!" To Walter, Michelle i maly Ciro graja w pilke nozna na Play Station ;)

Komentarze (4)